sesimden nasıl olduğumu anlayan, unuttuğum şeylere rağmen her zaman ki anlayışlı tavrını takınan pirens..
insanlar bazen uzak düşerler, bazen oluverir öyle işte.. ama beraber geçirilen zamanların hatrını unutmamaktır mühim olan. ve verilen değerler. insanlara verdiği değeri ve bu kavramı hala sorgulayanlara inat; hep kendimizde aradık suçu, aslında suçsuzluğu..
anlatmaz çoğu zaman hayvanlara derdini; olsun o hala insan.. tepeden bakar görünür çoğu zaman; yitirebileceği hala bir şeyler olduğunun farkında olduğundan..hem olsun büyüyoruz bak.. bugün ben yine saçma sapan şeylere sinirliyim ve sen yine yorgunsun. pek değişmiyor hayatlar. kolayca değişmiyor hiç hem de.. zaman gelecek aptal aptal sırıtacağız hayata. anne kokulu evlerde çocukluğumuzdan bahsedeceğiz yine ve üşüyüp battaniyelere sığınacağız bu sefer.
burun akıntısı yer çekimine karşı koyarken, zorla bitki çayı içerken, sokaklarda avare dolanırken, kafası karışıkken, koşullar sıkıcıyken, tüm olumsuzluklara rağmen; her zaman iyi bir adam. ve hayatımda gördüğüm en anlayışlı insan. ve gerçekten iyi bir dost.
zamanla değişecek bir şeyler
zamanla iyiye gidecek
yani öyle umuyorum.
-yanmalısın sönmelisin ruhları incitmeli
inanırken yalanlara delirmiş olmalısın!
bakmalısın, görmelisin, acıyan yerler neresi?
varmak için heplere, önce hiçi göze almalısın-
