bir varmış bir yokmuş diye başlayası geliyor insanın. nedense bir masal havası var bu sözün içinde: tekil hayatlar. modern zaman masallarından hani. kendimi mi kandırıyorum? masal dediğin kandırmak değil midir ki?
yine geldik aylak terkedilmişliklere vurduk güneşin yüzünü. bakamadığımız her suret yaktı nedense tenimizi onun gibi. ya biz çoğul olmayı beceremedik ya da çoğunluğun oyları çoğulluğumuza yetmedi.
