--spoiler--
ne korkunçtur; tanrının caniliğine işarettir ki yoktur aslında tümüyle ütopyadır! nasıl ama nasıl büyük bir yaratıcı olduğuna inanıp da böyle bir yerin dahi var olduğuna inanabilir insanlar! anlamazlar mı ki böyle bir inancın temelinde korku yatar; anlamazlar mı ki cehennem denilen yerin varlığı bir yüce varlık tarafından değil de bir canavar tarafından yaratıldığımıza işarettir. demeyin sakın "günah işleme" diye, demeyin nafile! bu dünya insani kavramlarla, ahlakla, geleneklerle süslü bir dünyadır. elbette bazıları herkes tarafından benimsenmiş; herkesin kalbine görünüşü acıyla işlenmiştir. fakat insan pişman olmak zorundadır ölünce, eğer çıkacaksa yaratıcının karşısına ve yaratıcı, her şey bitmişken nasıl yakabilir, artık günah işleyemeyecekken bu ceza niçindir!? öyle ya şu fani dünyada tüm bu caniliklere göz yuman o varlık; o yaratıcı elbette zamanı gelince kendisi de yakar! peh peh ben işte bu yüzden sevemedim, bu yüzden anlamadım. ne küçük cahil bir çocuğun çığlıkları bunlar; ne ölmek üzere bir ihtiyarın son serzenişleri; ne de başka bir dönemden geçen adamın küçüklüğünden kalan gözyaşları...bir insana ait olamaz bu şikâyat, bu tehevvür! tanrı denen varlığa yüklenemez bir insan! değil mi...? ben sadece insandan daha basit düşünen bir varlığım.
--spoiler--
bu yazı ne zaman olduğunu kestiremediğim bir günde tarafımca yazılmış ve sözlüğün "sakla" eklentisi ile bu başlık altına bırakılmıştır. şimdi ise farklı bir yazı yazacağım, ancak üstteki spoiler'ımda yazanları silmeye gönlüm el vermedi; her ne kadar birtakım fikir değişikliklerine gitsem de temelde aynı şeyi savunuyorum, sadece farklı bir bakış açısıyla...
cehennem yoktur! burada tanrının varlığını değil, cehennemin varlığını tartışıyorum! tanrının kudretini kabul edenlere sesleniyorum burada! ey inananlar, tanrının kudretinden ve merhametinden şüpheniz yok değil? o, hepimizden daha merhametlidir. bunu söylüyorsunuz. peki bu durumda cehenneme, o acımasız ateşlerin bulunduğu yere nasıl inanabilirsiniz? siz gerçekten herhangi bir acı çığlığı dinlemeye katlanabilir misiniz? ben dayanamam, o çığlık kime ait olursa olsun dayanamam. tanrı nasıl dayanacak? tanrınız yakabilecek mi, dinleyecek mi tüm o çığlıkları? eğer merhametinden şüphe etmediğiniz bir tanrıya inanıyorsanız, aynı anda cehenneme inanamazsınız. kötülük ve iyilik kavramları kapsamında canilik diye addedilen bütün her şeyin bir sebebi vardır. bunları düşünmeyi duygular önler çoğu zaman. affedilemeyecek insan yoktur, hele ki inanıyorsanız bundan şüphe bile duymamalısınız. ruhsal acı fiziki acıyla dindirilemez. önlenemez de. anlayışsızlık ve duygudaş olamama göstergesidir bu. tanrıysa bunların hepsine sahip olmalıdır.
söylesenize,
tanrı adaleti acıyla mı sağlayacak?
madem cehennem yok adalet nasıl sağlanacak diye sormalısınız. tanrıya inanmamak da bu sorudan kaçış yoludur...
