yalnızım.
gündüzler, geceler boyu yalnız,
ne elimden tutan dost, ne yüzüme gülen kız
dolaşıp durduğum sokaklar ıssız.
sokaklar unutturmaz yalnızlığımı,
bekarım.
beklemez yolumu penceresinde karım.
ne bir türkü duyarım bekar odamda ince
ne dağınık eşyama değer kadın eli
ne olurdu her akşam eve gelince
masal gözlü bir çocuk ;baba; deseydi.
rüyalar unutturmaz bekarlığımı
çirkinim.
usandım tek başıma türküler çağırmaktan
biliyorum güzel değil gözlerim, dudaklarım
içinizden çıkıp gitsem bir gün diyordum
başladığım bütün türküler yarım
öyle bakmayın yüzüme kahroluyorum;
türküler unutturmaz çirkinliğimi;
üstelik şairim bilemezsiniz
her akşam rüzgar gibi sokaklara düşürek
elleri ceplerinde birisi gezer
bir yürek taşı gögsünde duygulu, ürkek
ceylan yüreğine benzer
mısralar anlatmaz şairliğimi.
