günün her anında olandır, yaşayan biri olarak konuşuyorum.
türbanlı türbansız diye ayrılmak yetmez, bir de sırf türbanlı olduğun için - gerçi bu türban lafından da hoşlanmıyorum benm gözümle başörtüsüdür, başımı örterim- laf yersin, insan dışı birşeymiş muamelesi görürsün.
binersin otobüse. tam karşında oturan 60 yaşlarındaki sarı saçlı o klasik teyze bana uzun uzun bakar, bakar, bakaar.. en sonunda benim de duyacağım yüksek bir sesle "daha fazla dayanamıycam, en iyisi başka bi yere oturayım ben" der ve kalkıp başka bir yere oturur, tahammül sınırı budur. bense orda mors olurum. aynen böyle ayrılırsın işte türbanlı türbansız diye.
