aynı şuursuzluk, taksim'i 1 mayısa kapatırken, polis yürüyüşüne açar. der ki, ben kendim yürüyebilirim ama, "işçi"yi yürütmem. arkadaşlarının katledildiği yere açmam bayram kutlamalarını.
aslında bilirler ki,
taksim'de 1 mayıs'ı kutlayacak olan o topluluk, izin verildiğinde halaylarını çekecek, sloganlarıyla alanı dolduracak, arkadaşlarını anacak ve gidecek.
şimdi bizler, taksim'e giderken alamıyoruz çocuklarımızı yanımıza.
burnunun ucuna bir gaz bombası düşmesin diye!