peki terketmeyelim sevelim. ama neyini sevelim? zirt pirt kesilen elektiriklerini mi, hala bir düzene oturmamiş trafiğini mi, dostlar alışverişte görsün diye yapılan kaldırım döseme islemlerinin belediyecilik olarak yutturuldugunu mu, yoksa bireysel kalitesizleşmenin daha yogunluklu olarak artmasini mi, sark kurnazlıgının akıl olarak yutturuldugunu mu, projesiz siyasi liderleri fazla ciddiye alan kitleleri mi, mesleksiz yıgınlarin devlet eliyle cosmasini mi, yoksa at gibi caliştirip serce parasi toka eden is sahiplerinin varliğini mi, ve bunun gibi olumsuzluklari mi?
neyini sevelim? 8. henry devrindeki thomas moore gibi adamlarin bozuk para gibi harcanmasini mi, sahte kahramanlara tapmayi mi yoksa yasam kalitesinin ne yazık ki yerlerde sürünmesi ve kitlerin önce birey sonra toplum oldugunu unutturup guruh muamelesi yapilmasi mi?
elbette burda komple gelmiş geçmiş iktidar mevzileri ve bürokratik kadrolar suclu değildir. ahalide de cok suclar vardir.
ama biraz da bunu düsünmek gerekmez mi? sevelim ama karsiliğinda ne olarak geliyor bize. hamaset mi geliyor yoksa almanlar yenildiği için biz de yenildik cignemekten biktiğimiz sakızlarimiz mi?
işte esas mesele bu. gerisi fasa fiso fisko birlik makarnasidir zannımca.
