Günler var ellerim tutmuyor kalem,
Sanma yazmasını istemiyorum.
Öyle bir hasretim var ki bir tanem,
Sana varmasını istemiyorum...
Aşarken karlı bir tepeyi yarın,
Elimi dondurur ak rengi karın.
Sevgiye doymamış,yorgun dağların,
Yola vurmasını istemiyorum...
Ederim boşluğa doğru bakıpta
Senle geçen günlerime gıpta.
Bu kalan ayların,yarın çıkıpta;
Sana karşı durmasını istemiyorum...
Gurbetin gamlı akşamları yarışta,
Bir sensiz sabaha varmak için hala.
Bu yalnız yatağa,sensiz sabaha
Ne yatmak ne de varmak;istemiyorum...
Beynimde düşünce,kalbimde tasa
Aksilik geceler uzun,günlerse kısa.
Senden ayrı kalmak mı bir daha
Mekanı cennet olsa da istemiyorum...
Sonbaharın yaprak dökümü dallarda
Ayrılık ne dalda ne de yaprakta.
Gözüm yukarlarda kalan son yaprakta,
O son yaprağın düşmesini istemiyorum...
Bir karanlık tünele sensiz giripte,
Aydınlığa varamamanın derdi ben garipte.
Ölünürmüş sevdiğim böyle yaşarkende,
Lakin ayrı ayrı iki mezar istemiyorum...
Sarıp,sarılmamak bu genç yaşta
Arzu,istek bedenimi yakmakta.
Seni öpüyorken en yalnız uykumda,
Geciken bir zil sesine uyanmak istemiyorum...
Belki varırım yağmurlar verince ara,
Sen karşılarsın kapıda,gözlerinde yaşla.
Susuzluktan çatlamış dudaklarıma,
Gözyaşlarından başka bir pınar istemiyorum...
Kavuşma ümidi renk verirken biten günüme,
Gaz lambasının ışığında gölgeler belirmekte önümde.
Bir süliyet,kucağında bebeği ile,
işte o ışığın sönmesini istemiyorum...
Başlamadan bittiği belli olan ufukta,
Mısra mısra,kıta kıta sevgilim sana;
Hasretimi,arzumu,ümidimi tüm aşıklara
Anlatan bu şiirin bitmesini istemiyorum...
