uludağ görükle arası dolmuştayım tabi o zamanlar öğrencilerin birbiriyle akraba olduğu günler. sıkış tepiş bir hal anlayacağınız. şöförde o sıkışıklıkta öyle firenler yapıyor ki gerisin siz düşünün. bende yolcuları ve kendimi düşünerekten şöföre:
-biraz yavaş firen yapsanız. dedim.
herif altta kalırmı,
-gel sen kullan çok biliyosan.
-kucağıma oturacaksan sana öğretirim. söylemimle adam el frenini çekti.*
şöför lan bu durur muyum hemen atlayıp kaçtım. ne yapacağı belli mi olur.
