çok düşünmek aslında çok da faydalı bir davranış değildir. az düşünmekten daha iyidir belki ama optimum bir miktarını bulmak gerekir. çok düşünmek insanı mükemmelliyetçi yapıyor. insan her kusuru, her yanlışı görmeye başlıyor ve kendi elini, kolunu bağlıyor. insan düşünerek elbette yanlışları, kusurları bulmalı ve düzeltmelidir ama bazı kusurları da mizah ve hoşgörü duygusu ile görmezden gelmesi daha iyidir. zaten hatalar ve kusurlar olmasaydı bu dünyada absürd olaylar yaşanmazdı ve mizah da doğamazdı.
