kemalizm konusunda haklilik payi olan onermedir. turkiye solu en buyuk hastaligi olan resmi ideolojiden kurtulmadan kendisine gercek bir marksist rota cizemeyecektir.
stalinizm konusuna gelince stalin'i kendi doneminin kosullari icerisinde degerlendirmek gerekir. soguk savas'in baslamasindan itibaren ( ki kanimca bu tarihi 2. paylasim savasindan once alip rsfsc'deki ic savas donemine kadar goturmek gerekir) devrimi besiginde bogmak isteyen bir bati kutbu soz konusudur.2. enternasyoneldeki tartismalar goz onune alinirsa stalin'in bir cok hatasi olmasina ragmen konjonkturel olarak dogru bir is yaptigi aciga cikacaktir.
ayrica trotsky'nin bekledigi rusya'da devrimi destekleyecek bati avrupa devrimi ( surekli devrim formulasyonunda vurgular bunu) gerceklesmemis; gerceklesmedigi gibi yine 2. enternasyonelde tartisilan karl kautsky'nin uretici gucler dengesi tezi sosyalist hareketi sistem icerisine cekmeye calismistir ( hatta bunun yansimalari 60'larin ortalarinda turkiye"ye mdd-sd olarak yansiyacaktir). bu halde ki avrupa sosyalist hareketi ekim devrimine beklenen destegi vermekten uzaktir.
ayrica ic savasin ardindan kurumlarini olusturmaya baslayan sscb, yeni ekonomi politikasini terk etmeye de mecbur kalmistir cunku 1929 bunalimi tum dunyada devletciligi gerekli hale getirmistir. daha sonra ise stalin, kapitalist dunyayi alt edebilmenin tek yolunun tek ulkede sosyalizm ve sanayilesme hamlesi oldugunu dusunerek, boyle davranmistir.
yine stalin sonrasi donemin uygulamalarina bakilirsa devrimin ne hale geldigi cok acik ortaya cikacaktir. ozellikle 1956 tarihinde yapilan 20. kongre'de alinan kararlar ile blok parcalanmaya baslamis, 70'lerde baslayan avrupa guvenlik ve isbirligi konferansi sureci ve sonunda helsinki nihai senedi'nin imzalanmasi ile devrim kendisini bitirmistir.
bu yuzden stalinizmi degerlendirirken donemin konjonkturunu goz onunde tutmak elzemdir.
