bu konu hakkında bir kıssadan hisse 85 ve ötesine...
Yolcular uçağın yanında otobüsten inmişler.. Bavullarını gösteriyorlar.
Bir bakmışlar uçak şirketinin minibüsü yanlarında durmuş. içinden kaptan
pilotla, yardımcı pilot inmişler... Yolcular fena halde şaşırmışlar..
Nasıl şaşırmasınlar.. Kaptan pilotun elinde bir beyaz baston. Kolunda üç
noktalı bant.. Yardımcı pilotun elinde bir köpek tasması.. Tasmanin ucunda
bir köpek.. Sağa sola çarparak öylece ilerliyorlar uçağa..
Günlerden 1 Nisan değil ama, "Şaka herhalde"
demiş yolcular, doluşmuşlar uçağa..Uçak pistte hızla ilerlemeye
başlamış. Yolcuların gözleri camda. Uçak hızlanmış.. Yolcular
endişelenmeye başlamışlar.. Ucak daha hızlanmış. Pistin sonu hızla
yaklaşmaya başlamış..
Uçak iyice hızlanmış.. Bazı yolcular paniklemiş, dua etmeye
başlamışlar.
Uçak son hıza ulaşmış. Bu arada pistin sonuna da ulaşmış. 100 metre sonra
betonun bitip çimlerin başladığını gören yolcular dehşet içinde çığlığı
basmışlar..
Tam o anda da kaptan pilot levyeyi sonuna kadar
çekmiş... Uçak tam pist biterken tekerleklerini yerden
kesmiş,havalanmış.
Kaptan pilot arkasına yaslanmış derin bir nefes almış ve yardımcı
pilota dönmüş:
-Biliyor musun? Bir gün çığlık atmakta gecikecekler ve hep birlikte
geberip gideceğiz!..."
Dünyada nice kör yöneticiler var.. Çığlık atmaktan vazgeçmeyin
