müslümanlık ve burjuvazinin aynı cümle içinde kullanıldığında dahi ne denli korkunç durduğunu gözümüze sokuveren cümle. kanaat, tevekkül, mutedillik gibi dinin dayandırıldığı kavramların rafa kalktığına hayıflanmamıza sebep olan olgu. büyüklerimiz dua ederdi; "allahım, çok verip azdırma az verip bezdirme" diye. küçükken anlamazdım. kıymetli bir duaymış. özellikle dini gerektiği gibi ifrattan tefritten, bütün aşırılıklardan uzakta sade bir şekilde, allahla ve kendimizle baş başa yaşamaya çalıştığımızda başlı başına bir imtihanla karşı karşıya kalırız.
kapitalizmin yaşamımıza dayattığı "en iyisi ol, en güzeli ol, en zengini ol" diye uzayıp giden ahir zaman sloganları ayağımıza dolanıverir. insanlar canlarıyla mallarıyla evlatlarıyla imtihan edilirler der kuran. ama bana kalırsa bu asırda en zor olanı parayla olan imtihandır. dindarlıkla zenginlik arasında sallantıda olmaktır.
