7'den 70'e her kesimden ayar üstüne ayar yediği konularda çırpındıkça batan yazar.
kendi kültürüne yabancılığının farkında olmamasıyla ve özellikle imam-hatip konusu ile ilgili analiz yapmaya çabalarken imza attığı korkunç hatalarındaki ısrarcılığıyla mide bulandırmaya başladı. artık bu kadar saçmalamaya iyi niyetle girişilmiş ama hata yapılmış bir iş gözüyle bakmanın da imkanı kalmadı. bunun adı kötü niyetlilik, kurnazlık. belli ki kaynağı da alabildiğine cahilane bir nefret.
bu kadar korkunç hatalar ve bu denli cahilce bir inat, herhangi bir başka konuda kemalizmden başka bir şey uğruna yapılsaydı bir ulusal gazetede, o hataların sahibi o yeri işgal etmeye devam edebilir miydi? tartışılır.. ama özdemir ince, defalarca ve defalarca görüldüğü üzere, tarihe ve sosyolojiye dair inanılmaz cehaleti ile ve "bilimsellik adı ve tavrı altında kakalanan" resmi öğretim kaynaklı, klişeleşmiş ve saçma dogmaları ile on numara bir kemalist. köşesini de tutmuş, yolunu buluyor.
