ayrılığının ardından, eski sevgiliye, üzülememesini tavsiye etmek, ona sımsıkı sarılmak.
ne de olsa eski güzel hatıralar vardır, insana yaşama sevinci katan şeyler. işte onlardan dolayı ufak bir vefa borcu için, eski sevgiliye güzel şeyler söylemek gerekir ayrılık akşamında.
yaklaşırken yanınıza, beyaz teni bembeyaz olmuştur, solgundur, hayalet gibidir ve ihtyiacı olan güzel sözlerdir.
ayrılacağını duyar ve karmakarışık duygular içine düşüverirsiniz. hatta ' acaba? ' bile dersiniz. o eski duygular hala sönmemiştir, bir yerlerde alev yanmaktadır, ufak da olsa. içten içe intikam çığlığı atarken, onun da insan olduğunu ve üzülmesinin üzücü olacağını kabul edersiniz. zor anlar başlar.
o kadar savunmasızdır ki, küçük bir yavru kedi gibi. tek istediği kendini anlayabilecek biri, başını koyabileceği bir omuzdur ve doğrudan size gelmiştir. teselli istemektedir. o an karşınıza 2 soru çıkar: ' gitmeli miyim? ' ya da ' kalmalı mıyım? '. insan yönünüz kalmayı seçerse oturur ve yanınızdaki yeri gösterirsiniz. saçları hala yumuşaktır yabancını, gözyaşları omzunuzu ıslatır. tek laf etmeden omzunuzda ağlamasına izin verirsiniz.
