okuduğum devlet parasız yatılı okulunda yatılı kaldığımız yere verilen ad. 4 yıl evimden çok kaldığım, siyah panonun üstüne beyaz harflerle "Pansiyon" yazan, erken yaşlarda yurdun dört yanından insanlar tanımamı sağlayan yurdum.
çok şey öğretti çok. eğitim sisteminin rezaletini, çürümüş zihniyetli öğretmenleri, sana senin kadar yakın öğretmenleri, seninle yaşıt tam 127 öğrencinin acı hayatını, geceleri ağlayan genç yaşta adamları, parasızlığı, zenginliği, dayağı, hüznü ve sevinci kollektif yaşamayı, etüdleri, disiplini, yasağı ve anarşiyi, kaçmayı başarabilmeyi, protestoyu, karşı koymayı ve boyun eğmeyi, susmayı ve susmamayı, asla yalvarmamayı, dik durmayı farkında olmadan büyümeyi ve aslında çocukluğun son evresini yaşamadan direk olgun olmayı öğretti pansiyon yılları.
tam 5 yıl bulgur pilavı, 4 yıl kuru fasulye ve nohut yiyemedim pansiyon yüzünden. lise 3. sınıfta hayatımda başka hiç bir şeyden alamadığım tadı aldım soba üzerinde ısınan ekmek ile yenen margarini.
ilk o yıllar öğrendim başkaldırıyı haksızlığa zulme karşı.
ilk o yıllar sahip olduğum hakkı sonuna kadar savunma bilinci edindim.
ilk o yıllar öğrendim yaşamı yaşamın ihtimalleri ile sevmeyi.
