verdikleri rahatsızlığın temelinin hiçbir şekilde "inançlı bir kişi" olmalarıyla alakası yoktur. bunu böyle yorumlayabilmek için ciddi manada önyargılı olmak gerekmektedir. bu önyargının nedeni ise asıl meselenin özünü oluşturur zaten. kimsenin dini kimseyi ilgilendirmez. hele ki ülke yönetimini elinde bulunduranların dini hiç mi hiç kimseyi ilgilendirmez. ama asıl önemli olan böyle önemli yetkileri elinde bulunduranların kararlarını dini yasalara göre almamaları. hayal mi görüyoruz, kıçımızdan mı uyduruyoruz, "laikçi"lerin hayalürünü şeyler mi bu bahsettiğim korkular?
binlerce örneği var bu türden yanlış alınan kararların. dini kuralları her türlü yaşlam kurallarının önünde tutan insanlarca yönetiliyor bu ülke. iğdiş edilen bir eğitim sistemimiz var. bilim konularını sansürleyen bilim dergilerinin başındaki yöneticiler var. devlet televizyonu yöneticileri yine dini kurallar çerçevesinde kararlarını alıyorlar. doğalgaz müdürleri cuma namazlarına yetişebilmek için insan hayatını hiçe sayan, saçmasapan açıklamalar yapabiliyorlar. bu ülkenin başbakanı dış işlerimizi dini kurallar çerçevesinde belirlemeye kalkıyor. hergün binlerce insan dini kuralları hayatının merkezine yerleştirmiş belediyeciler tarafından parklarda, bahçelerde, sokaklarda ahlak bekçiliği adı altında tartaklanıyor, gerek görülürse öldürülüyor... şuan için hızlıca aklıma gelen örnekler bunlar.
lütfen tekrar tekrar hatırlatıyorum: din ile bilim iki apayrı konu. bu ülkenin acilen karar vermesi gereken sorunları var. din eğitimi ile laik eğitim birbiri ile tamamen ayrı konular. ortada imam-hatip gibi din merkezli eğitim veren bir kurum var ise, laik olması zorunlu kılınmış devletin yöneticisi olmayı hiçbir şekilde haketmemektedirler. herkesin dni değerleri kendisini bağlar. lütfen bi zahmet şu dininin emrettiklerini benim yaşlam alanımdan uzak tut. benim geleceğimi etkileyen kararlar alırken bir zahmet kutsalına soracağına bilimsel olan yönteme başvur.
