80 sonrası türkiyede pek olmayan şeydir.aslında türkiyede şimdiye kadar asla orijinali bulunmamış fason üretimle karşımıza çıkmış bir paradigmadır.kah kemalizmle düşüp kalkan,kah atatürkü solcu zannedip ilkelerine tapınarak yüksek zümrelere gönül veren,kısıtlayıcı siyaset üreterek türkeşten ala faşistleşen,demokrasi algısını orduyu darbeye davet ederek ortaya koyan,liberallere ibne,dindarlara kara cahil diyen,fakiri ,kendi hayatiyetini sürdürmeye yarayan bir retorik vesilesi kılan,karşısına aldığı bütün paradigmaları ulaşmaktan çok etiketlemeyi öngören karakteriyle agresifleşen,agresifleştikçe marjinalleşen,marjinalleştikçe de slogandan öteye gidemeyen ve bu haliyle de bu ülkede asla güçlenmeyecek gibi görünen,eleştiriyi düşmanlık addeden,nedense üreticiliği teorinin ötesine geçmeyen,fıtratında özgürlükçü bir temel bulunmasına rağmen chp'yle flört eden bir dünyadır solculuk.türkiyede böyledir maalesef.
bir ülke düşünün;bütün dünyada mazlumun omuzladığı bir düşünce, elit tabaka tarafından desteklensin,burjuva tarafından takdis edilsin,kapital gücü temsil edenlerce muhafaza edilip özel koruma altına alınsın ve bunun adı solculuk olsun.bunu da mecliste chp temsil etsin.dünyanın kaç ülkesinde paralı çevrelerden ezici bir üstünlük sağlamış solcu parti var acaba?bu ne yaman çelişki anne?bu ne çıldırtan denge?bir yanımız döktüğü yaprağı yad edip sola özlemle kucak açarken neden bir yanımız hep bahar bahçe?
