bi acayip bu adam, sakalı filan da öyle... hemen her lafı ters köşeden bi aforizma. ikinci kez konserine giderken başka bi insan olursun. ilkinde aklına bin tane düşünmeye değer şey yerleştirir çünkü, o güne dek hiçbir kitabın kapağını açmamış olsan dahi. tokat atar yüzüne, afallarsın, ikinci, üçüncü konserde bile.
bi sessizlik anında küçük bi kız çocuğu ağlamaya başlar mesela... gözler orraya çevrilmiş olmasa bile, anne telaş içinde çocuğun ağzını kapamaya çalışırken,
"lütfen bırakın ağlasın o çocuk, şarkıyı nasılsa söyleriz. bırakın dilediğince bağırsın, ırak'ta annesinin sütünün kokusuna hasret kalmış çocukların çığlığı olsun sesi. şimdi susturursak belki bi daha hiç konuşmaz..."
filan deyip utandırır anneyi. öyle terbiyesiz...
şarkı söylemkten çok konuşmayı tercih eder suavi. milyon dolarlık servetini de ona borçludur zaten. "burdan çıktığınızda, aramıza katılamayan dostlara anlatacağınız tek şey, 'sakalı ekranda görünenden daha büyükmüş, boyu biraz daha uzun you tube taki videodan' olmasın dostlar" demişti bi antalya konserinde.
seni ahmak!... niye öyle dedin ki. "piyasa yaratmak" diye bişey duymadın mı hiç? allah bilir gökhan özen, ebru gündeş gibi danışmanların da yoktur şimdi senin! yazık sana.
öyle her konseri 1 mayıs coşkusuna bürümekle bitmiyo bu işler.
bilmiyosan söyleyeyim, bu yüzden satmıyor senin kasedin ismail yk kadar...
