küçükken salakmışım ben diye düşündüren anılardır.
kardeşim olmasını çok isterdim, bir gün annem müjdeli haberi verdi, hamileydi. o kadar sevinmiştim ki sürekli bunu birileriyle paylaşmak istiyordum. eve gelen misafirlere, ' bakııınn bu kardeşimin yeleği, bu kardeşimin ayakkabısı, bu kardeşimin oyuncağı' diyerek eşyalar sergilemekteydim. yine o günlerden birinde annemin pedlerini kapıp 'bakııınn bunlar kardeşimin bezleri' diye salonun ortasına getirmiştim. salondaki herkesin suratının kıpkırmızı olduğunu söylememe gerek bile yok sanırım.
