6 yaşındaydım. annem bakkala gönderir beni domates almam için. bakkala giden minik sevdalinka bakkala derdini anlatmaya çalışır:
sevdalinka: ben bir kilo totamis alcam.
bakkal: ne alcan.
sevdalinka:totamis totamis.
bu konuşma bir süre devam eder. bakkal birçok şey gösterir ,''bu mu ,bu mu ?'' diyerek .ben her seferinde hayır derim.sonunda bakkal dayanamaz annen gelsin der. ben evin yolunu tutup annemle bakkala geri dönerim annemin bakala ne demek istediğimi anlatır ve bundan sonra totamis alırken hiç zorluk yaşamam.
tanım :aile içinde sürekli hatırlanıp dile getirilen anılardır.
