ev halkında derin bir üzüntü çöker. tüm gözler evin o bahtsız en küçük çocuğuna bakar, anne o garip oğlunun yanına gelerek tam ekmek almasını söyleyecekken çocuk;
-"anne dur, sakın söyleme yüreğime sende bir tuz basma" diyerek konunun ne olduğunu anlamıştır ve büyük bir üzüntüyle boynunu yere eğerek parayı annesinin elinden alır ve arkasına bakmadan gider...*