sesin bir karizmayı nasıl bitirebildiğinin kanıtı röportajdır. ses kapalıyken bakmak lazım sanırım. güler yüzlü, teknik bir anadolu gencinin kadra yanlış oturtularak * yaptığı bir konuşmadır. sesi açınca billur fanus tuzla buz oluyor tabii. ne gerek var 'sinerji, kapitalizm ehmm öhmm' filan.* ayrıca soruyu soran balta arkadaşın atı hep oralara sürmesi nedeniyle uludağ sözlük'ten ziyade ekşi sözlük röportajı olmuş nedense. ayrıca sorucu arkadaşın 'yavşama gibi' filan cümlelerinden ekşi de ya da burada yazar modeli olduğu da belli. bir de tekleme ve kekemeliğe varan tıkanıklıklar heyecandan değil teknik eleman oluştan kaynaklanıyor sanırsam. son olarak her iki şahsın da okur ile yazar arasındaki farkı pek bilmediklerinin apaçık görüldüğü amatör söyleşidir.
koy bi kepçe de suyundan editi: 'bize ayrılan süreyi aştık' da ne lan? ana habere mi bağlanacaksın?
