çok mutluyum, elimi her sallayışımda bir sanatçıya çarpmasından büyük haz duyuyorum. özeniyorum onlara çılgınlar gibi.
yaşlı adamların fotoğraflarını çekmek istiyorum. tabii ki siyah beyaz, ne sandınız ki. çalışan işçilerin ellerini çekmek istiyorum. suratında ışık patlatılan insanların fotoğraflarını çekmek istiyorum. dolayısıyla sanatçı olmak istiyorum.
artis olmak istiyorum olum, marjinal biraz da, her ne kadar marjinal olabileceksem bu zekamla, o kadar olmak istiyorum, aslında daha da fazla.
bilirsin üniversiteli gençler vardır. boyunlarında fotoğraf makinalarıyla. artis bakışlarla. hayata farklı bir yerden bakıyor onlar, biliyorum. ve ben de onlar gibi olmak istiyorum. ben de onlar gibi çektiğim fotoğrafları sanat (ünlem) sitelerinde göstermek istiyorum millete. yabancı isimli, ama türk arkadaşlarım olsun istiyorum ben de onlar gibi o sitelerde. dikkat çekmek istiyorum.
kız tavlamak istiyorum lan!
özel insanların gruplarına katılmak istiyorum, benim de özel olduğum anlaşılsın istiyorum onlar gibi. yorumlar yazılsın istiyorum hakkımda. ama kötü şeyler yazılsın istemiyorum. götüm kalksın istiyorum. ne eksiğim var onlardan.
çok mu şey istiyorum? altıüstü bir fotoğraf makinasına ihtiyacım var, şu büyük olanlarından, boyuna asılan, ya da çantası olanından öyle değil mi? . photoshop da biliyorum zaten biraz. başka bişey de gerekmiyor zaten bildiğim kadarıyla.
hayır ben özenti değilim. sen fotoğrafçı olamazsın diye kıskanıyorsun değil mi?
hayır, benden neden sanatçı olmasın? onlar da sanatçı? öyle diyorlar? neden sana inanayım ki? sen ne anlarsın sanattan hem?
hayır herkesten fotoğraf sanatçısı olmaz, hele ki senin ilk okula giden kardeşinden hiç olmaz?
- evet, fotoğraf makinası yok onun.
