türk sinemasında çoğu zaman konu edilen bir sahnenin temel, can alıcı sözüdür.
eşler daima normalden fazla tepki verirler. söylersin, eş birden alır kucaklar seni sonra çocuğa zarar gelecek diye düşünür ve koltuğa oturtur kadını, yastık falan koyar etrafına rahat oturabilmesi için. "sen hiçbir şey yapma ben yapacağım" diye konuşmalar olur vs vs.fakat gerçek hayatta sanmıyorum ki öyle diyaloglar, hareketler gerçekleşsin. pek fazla tepki verilmez, biraz şaşırılır* ama gene kendi işini kendin yaparsın hiçbir şey olmamış gibi. gene gider ütü yapar, ev temizler, çay koyarsın.
aynen şu şekil;
-hayatım sana bişi dicem. *+çabuk de
-şeeyy.. ee.. utanıyorum.
+o zaman söyleme tamam. utanmadığın zaman söyle.
-kerim ben hamileyim! *-hassikktrr... ibne hakemi gördün mü?! kırmızı kartı çekti yavşşakk! neyse... ne dedin sen anlamadım. hamile misin?
-evet bugün öğrendim
+ii o zaman bi siktir git çay koy. *
hani nerede o havalara atıp tutan erkek? gerçekler bu işte. geneli böyle olup, kimse top gibi atıp tutmaz. filmlerle sınırlı işler bunlar. akıtılan salyalarla bakıp, "vayy bee.. aşka bak" demekle yetinilcek işler ancak. hayal dünyasında yaşamamakta, hayata dönüp gerçekleri kabullenmekte yarar var.
(bkz: acı ama gerçek)
