diri diri canın çekilişinin hissedilişidir. ilk anda pek etki etmez, sersemletir, düşüncelere boğar adamı sadece. geçmişte yaşanılanları uzaktan seyredersin sessizce. sırtına çıkıp inmediğin günleri, elele yürüdüğün o saf çocukluk günlerini bir bir izlersin nemli gözlerle... o saflığa, huzura dönmeye istenilen anlardır.
ardından canın çekip gitmesine yakın feryat figan... aslında neye yarar ki bağırmak çağırmak. ama gene bir son umuttur, son bir istektir...
onsuz hayatta saatler birbirini kovaladıkça her şeyde onu aramaya sebeptir. belki de hayatının merkezinde olan ilk erkeğin seni terkedişidir. ilk aşkın sonuna gelişidir. bilirsin çekip giden hiç bir erkek onun gibi gitmedi, hiç kimse onun kadar değerli değildi. o apayrıydı...
bedeninin büyük kısmını toprağın altına koymaktır. alışmak zorunda olmak acıtır insanı. elini tutup gezdiğin yerlerde tek başına, üşüyerek yürümeye çalışmaktır her şartta.
