hayatına ilk giren kişiyi toplumun baskısı ve yetiştirilişin verdiği doğrusu budur düşüncesi belki de tamam ile masumiyetten yada boşlukta olmasından yada sevgiye açlığından evleneceğim gözüyle bakıp hemen hayaller kuran kişinin dumur olup bırakılmasıyla aylar süren ayrılığın ve ağlamanın ardından tekrar barışıp tekrar ayrılmasıyla ve tekrar tekrar tekrar * artık üzüntüden bitap olan kişinin üzülmemek için aklını başka yönlere ve zamanla cok zor da olsa başka kişilere vermesiyle bu kişileri ilk seferki gibi sevemedikçe karşıdakilerin onun ağzına düşmesinin de desteklediği döngünün eseri olarak artık istediğini yapabilen gezen tozan aşka inanmayan bir kişi olmasıdır. bu ilk sevilen ama kıymet bilmeyen malın da söyleyebileceği tek şey bir canavar yarattım olacaktır. *
