içine attığın, sakladığın, söylesen olmayan sölemesen acıtan duyguların gurura karşı olan savaşta kaybetmesidir. yakar kavurur ama geri dönmeyi, dönüp bazen son bir tebessüm etmeyi bile çok gören gururunla başbaşa kalırsın. öyle çok sevdiğin halde gurur denilen olgu içine işlemiştir bile. zehir gibi dolaşmaya başlamıştır damarlarında. çoğu zaman seninle oluşu memnun etsede, şimdi nerdende çıktı demişsindir ama gelmiştir işte. farkedilemeyen şudur aslında, gerçek duyguları söylemek gururdan bir şeyler götürmek şöyle dursun, asalet katar insana. çünkü dünyadaki en gerçek olgu sevmektir ve en gurur verici davranış gerçeği gizlememektir.
