yaşadığı onca vicdansızlığa, allahsızlığa, zulme, asimilisyona, yok sayılmaya, hor görülmeye, cahil bırakılmaya, sömürülmeye, kendisinin, isminin, cisminin, lisanın yok edilmeye çalışmasına rağmen yok edilemeyen! ve edilmeyecek olan, bunca zaman 'atfedilği' kadar hayin olsaydı çoktan bir 'kürdistan' kurabilecek güçte olmasına rağmen buna yanaşmayıp türk kardeşleri ile beraber yaşamayı kabul eden, etmekte'de bir sakınca görmeyen. bunca yıldır o'nun ve kardeşi olan türk'ün ikisinin'de düşmanı olan onları ayrışmaya, kavga etmeye iten şerefsizlere inat çoğu kanmamıştır. kananlar ise yaptıkları hatadan dönmek istemiştir lakin hepsi namluların hedefi olmuştur bu şerefsizler tarafından.
istiklâl mahkemeleri bile daha adil'di onu insafsızca yargılayan merciler'den. 'kürtsen, hainsin' bu kadar basit'ti. hiç inmemişti bu yargı sistemimiz sorunun nedenine. o hep; "huyu güzel olana rastlanmayacağı gibi yüzü güzel olana da rastlamak imkansızdır. tanrının insanı çamurdan yarattığına güzel bir örnektir." buydu. oturup karşısına almışmıydı onu, sormuşmuydu ona; -sen türkiye'yi seviyormusun? vatanını seviyormusun? mustafa kemal atatürk'ü seviyormusun?- gerek yoktu çünkü, ona göre o bunların düşmanıydı. çünkü o kürt'tü onun vatanını sevmesi, bayrağına baktığı zaman gözlerinin dolması, askerlik yaptığı zaman onurlu bir şekilde taşığı kamuflajın bir önemi yoktu. çünkü o kürt'tü haindi.
belki bugün olmasa bile birgün, elbet birgün kardeşinin onu anlayacağı gün gelecektir. dünya'ya inat el ele tutuşup yarınlara beraber yürüyeceklerdir. kafalardaki karışıklıklar bir şekilde gidecektir. kürt insanı yerine 'kürt kardeşim' diye ona hitap edeceğini günü inatla ve umutla bekliyecektir. gökyüzünde; "beraber mutluluğun tablosunu çizeceklerdir."
