bakırköy özgürlük meydanından geçerken bir keresinde sezen aksunun tutuklu şarkısının introsu çalıyordu oturdum dinledim ruhumu okşadı... etkisinde çok kalmışım galiba yıllar sonra rüyamda yine aynı meydanda insanlara no leaf cloverı dinletiyordum ama kimse duymuyordu sanki, sanki sadece ben mutlu olmak için şarkıyı onlara dinlettiğimi düşünüyormuşum gibiydi kimse durup dinlemiyordu ve sinirleniyordum bi kişi bile bu şarkıyı beğenmez mi diye...
eğer bir gün tüm dünyadaki insanlara bir sesi dinletme imkanım olursa auctionedin sadece piyano kısmını dinletmek isterdim.
yaşamanın aslında ne kadar güzel olabileceğini hatırlatıyor... zaten müzikte olmasa nasıl hayatta kalır nasıl hatırlardım. onca unutturmak isteyen insancık varken.
