memlekete egemen olmuş tüm siyasi parti temsilcilerinin, iktidarı elinde tutan güruhların kişisel olarak bulunup bulunmasından bağımsız olarak içinde oldukları olgudur. belirli bir kişiye odaklanmaktan çok aslen siyasal arenaya baktığımızda tüm yapıların israil dostu olduğunu görebileceksiniz. buradan çıkarılacak sonuç ise elbette anti semitizm'in kendisi değildir. israil dostluğunun gerçekliği ortadadır. ortadoğu'da yeniden yapılanan emperyalizmin taşeronluğunu üstlenmek ve saltanat sevdalısı olmaktan başka bir şey değildir. bu duruma karşı çıkan egemen siyasetindeki aktörlerin ise hepten israilci olduklarını ancak aciz ve yeteneksiz olduklarını görebiliriz. bunların uzantılarını ise gerçek hayatımızda görebiliriz. olay basittir: sözde israil'e karşı çıkanlar, siyaset arenasına geldikleri her dönemde israil ile gerçek işler yapmış ve onun biricik müttefiği olmuştur. dolayısıla abd'nin, ab'nin, nato'nun; yani küresel tüm aktörlerin.
