ev kalabalıktır. arkadas es dost ahbap toplanmıssınızdır içilir yeri gelir sıcılır dertsiz tasasız.
sonra giderler tek tek baş başa kalırsın kendinle. bir ses ararsın evde daha senin sesin bile cıkmazken yabancı bir sesin varolmasını dilemenin ne kadar sacma oldugunu anlarsın. duvarlara bakarsın. insanlar içinde yalnızım. ben bile beni terketmişim siz terketseniz ne çıkar lan diye bagırası gelir insanın. yataga yatılır ısıklar söner. eski aşklar güzel anlar gelir gözlerin önüne. ölüp gitmemiş dostlar aile parcaları gelir. cocuklugunuz gelir. ne kadarda masumdu hayallerim dersin. sonra yastıktaki nemli tarafa kayan kafayla uykuya dalarsın. herşey gibi kendiyle basbasa kalmasıda geçicidir insanın.
