bunlar utanmasalar (!) bedavaya çalıştırılacak olan kesimdir. kendi aralarında 2'ye ayrılırlar.
birincisi; düşük ücretle çalışacağıma, gururumla evde otururum diye düşünenler. bunlar duvarlarına astıkları diplomalarına, üniversite yıllarındaki fotoğraflarına bakıp iç geçiren kesimdir.
ikincisi; evde otururken kimse cebime para koymuyor, e okurken devletin geri isteyeceğini hiç düşünmediğim öğrenim kredisi borcum da var, oturmak bana haram, düşük ücretle de olsa çalışmalıyım diyenler. bu kesim de genelde okuduğu bölümle ilgisi olmayan, saçma sapan insanlarla uğraşmak zorunda kaldığı, yorgunluktan perperişan olduğu ama cebi dolmadığı işlerde çalışan kesimdir.
evet belki de okuduğu bölümle ilgilidir. ama okuduğu sırada o bölüm müthiş önemli bi bölümdür. mezun olduğu sırada kendisiyle birlikte pek çokları da mezun olur. yani yarışa önde girmelerine imkan yoktur. bu durumda piyasa bunlardan kaynarken iş bulmak da zorlaşır haliyle. çünkü öğrenciyken sadece öğrencilik yapmıştır. kendi farkını ortaya koyacak yetiler kazanamamıştır. bunun nedeni de elbette maddi durumudur. şehir dışında okuyan bi öğrencinin yeterince maddi külfeti olduğunu varsayarsak, ne yabancı dil kursuna gitmesini ne de mesleki sertifikilar almasını bekleyebiliriz.
pek çok işletme, halkla ilişkiler ve bunun gibi bölümlerden nice mezunlar var. ama piyasa malesef ki diplomaya değil tecrübeye önem verdiği için 4 yıl kendini yırtan insanlar açıkta kalmaktadırlar.
bu durumda bu üniversite mezunu gençlikte 'çocuğumu okutursam şerefsizim' şeklinde bi düşünce ortaya çıkıyor ki, katılmamak elde değil!
