aynı zamanda insanın kendisini dürüstçe görmesini de sağlıyor bu suç türü, dolaylı olarak. bugün sözlüklerde ve hatta "gerçek hayatta" bu suça sıfır tolerans gösterilmeye başlandığını hayal et. düşün ki:
insanları seçimlerinden dolayı aşağılayamayacak, onlara hakaret edemeyeceksin (ak parti'ye oy verenlerin ben taa... - eşcinsellerin ben taa... - başörtülülerin/türbanlıların ben taa... - şu mini eteklilerin ben taa...)
insanları ırklarından dolayı aşağılayamayacak, onlara hakaret edemeyeceksin (şu kürtler ne ... bir halk ya... - zenciler çok ... insanlar... - biz türkler tam bir ... milletiz...)
insanları milletlerinden dolayı aşağılayamayacak, onlara hakaret edemeyeceksin (amerikalılar çok rerörö millet - araplar tümüyle yeyeye bir millet - israillilerin topu dadada)
insanları inançlarından-inançsızlıklarından dolayı aşağılayamayacak, onlara hakaret edemeyeceksin (müslümanlar şöyleler - yahudiler böyleler - ateistler öyleler - h(ı)ristiyanlar gittiler - budistler geldiler)
insanları cinsiyetinden, cinsiyet seçiminden dolayı aşağılayamayacak, onlara hakaret edemeyeceksin (kadınlar çok... - erkekler çok... - eşcinseller çok... (eşcinsellere ibne diyemeyeceksin) - travestiler çok... - transeksüeller çok...)
insanları mesleklerinden dolayı aşağılayamayacak, onlara hakaret edemeyeceksin (polislerin ben... - jandarmanın ben... - imamların ben... - sekreterlerin ben... - avukatların ben...)
insanları zevklerinden dolayı aşağılayamayacak, onlara hakaret edemeyeceksin (sonsuz olasılıklar olduğundan yine en çok kullanılanları yazayım: şu var mısın yok musun'u izleyenler... - şu acemi cadı'yı izleyenler... - şu sırlar dünyası'nı izleyenler...)
insanları aşağılayamayacak, onlara hakaret edemeyecek ve onları küçük düşürücü hareketler yapamayacaksın. insanlara düşmanca yaklaşmayacaksın.
tüm bunlardan sonra senin tutumun "e ne yazacaz o zaman yaa?"'dan öteye gidemiyorsa o zaman oturup bir düşüneceksin. bir şekilde tüm sözlüklerdeki, yazan insanların çoğunun nasıl edindiği tam anlaşılamayan bir fikir var: sözlükler boşalma, kin kusma yerleri. yok oğlum öyle bir şey. bildiğin yok yani. moderasyon ıskalasa bunun savcısı, avukatı, hakimi, adliyesi var. çoğumuzun teknolojiyle ilişkisi yüzeysel olduğundan şöyle de bir açıklama yapayım: hani internete bağlıyız, hani anonim sanıyoruz ya kendimizi? heh işte, o tam olarak öyle değil. en basit şekilde anlatmak gerekirse ttnet'in, biri adsl'nin ya da herhangi bir servis sağlayıcının bir bilgisayarı var, en genel olarak da devletin bir bilgisayarı var ve biz o bilgisayara bağlantı kurarak internete açılıyoruz. proxy kullanarak sözlüğe girmen, sözlüğe yalan yanlış bir isim vermen bile en fazla işlemleri biraz yavaşlatır. biraz dediğim de taş çatlasın birkaç gün. internetin sanal olması seni elle tutulmaz, fikir, düşünce ve söylemlerinin seni bağlamaz olması anlamına gelmiyor.
peki "iyi yazar", "sağlam adam/kadın" v.s. dediğimiz, bize ve kendine bir şeyler katanlar nasıl oluyor da bunu yapıyorlar. cevaplardan biri: hakaret, aşağılama ve kin kusma dışında fikir belirtme yolları var. siyaset, din, dil, ırk, cinsiyet dışında hiç düşünmediğin konular bile var. evet, bir anlamda o apolitik diye aşağıladığımız, küçük gördüğümüz insanlar; en büyük derdi converse'inin kirlenmesi olanlar; kendilerini tiki olarak tanımlamaktan gurur duyanlar bizlerden çok daha değerli insanlar. "e ama nasıl olur, kimseye bir şey katmıyor ki onlar?" diyorsun ama kimseye bir zararları da yok? hayattan tat alma, mutlu olma konularınaysa hiç girmiyorum. sözlük(ler) yazarları arasında yaşam süresi hakkında bir araştırma yapılsa içimizdeki ve dışımıza döktüğümüz bu kin ve nefretle "diğerlerinden" çok daha kısa yaşayacağımız bilimsel bir gerçek (gelecekten bilimsel kanıt getirmek).
buraları çok bilmiyorum, aç ekşi sözlüğü:
* immanuel tolstoyevski
* aethewulf
* ssg
* anjin san
* cyrano
* depeyi
* gerrain
bak bakayım entry'lerine. ne büyük bir dünya varmış değil mi.
