öyle bir üniversite düşünün ki;
güzel sanatlar ın resim atölyesi, nü resmi yapıldığı gerekçesiyle hiddetlenmiş bir grup tarafından basılabiliyor. 'allah onlardan razı olsun, terbiyesizlere hadlerini bildirdiler' diyenler sizin yakın arkadaşınız olabiliyor. korku dolu gözlerle polisi bekliyen çoğu kız öğrencinin oluşturduğu o grubun çığlıkları hala kulağımda. din elden gidiyor diye madımak otelini basan, o kadar aydın insanı yakan grupdan ne farkı vardır bunların?
öyle bir üniversite düşünün ki;
bir tiyatro, metin kısmının tek bir yerinde bayrak vurgusu var diye sansürlenip tiyatro festivalinden son anda ihraç edilsin. halbuki tiyatro nun tamamına bakıldığında o bayrak bir kimliğin sembolü olduğunu zaten yazar da söylüyor. bazen bir kadındır kimlik, bazen filistin, bazen de bir ermeni ya da bir transeksüel. bunu düşünmekten bile korkuyor bir üniversite.
öyle bir üniversite düşünün ki;
her ay en az bir tane, sırf benim gibi düşünmüyor diye satırlı bıçaklı kavgalar yaşansın. üniversite ise buna önlem almak yerine yavşakça olayı doğal karşılasın.
öyle bir üniversite düşünün ki;
2 yıldır otomosyon sistemini düzeltemediğinden öğrenciler sınav sonuçlarını kendi bölümlerine ait panolardan takip etmeye çalışsın. bunun yüzünden eve geç gidip, tatilinden harcasın.
öyle bir üniversite düşünün ki;
prof.lük mevkine yükselmiş bir adam, sınıfta soru soranları azarlısın, küçük düşürsün. (ahmet dernek)
işte, öyle bir üniversitedir benim marmara üniversitem.
ha, bahar şenliklerine laf yok. zaten eğlenmeye geldik bu dünyaya, di mi?
