susam sokağında beceriksiz bir piyanist vardı. o kafasını piyanoya vururken böyle derdi.
aydınlık güneşli bir hava/şaşırdım yolumu karanlıkta
gibi dizeleri vardı. kermit, güneşliyle nasıl karanlık oluyor derdi, bu da olmuyor olmuyor olmuyor diye kafa atardı piyanoya.
