...öznenin estetize edilmiş sokratik ironizminin formel çatılarındaki deformasyonun -etiyolojik bir bakış açısına yer bırakmaksızın- özne konumunda olduğu gerçeğine sarılan nesnede yarattığı "Jungçu" karanlık hissi şüphesiz, gerçeğin, "Lacancı" yer değiştiren gerçek üzerine bina edilmiş olduğunu doğrular niteliktedir... Burada nesnenin kendisini bir self-kastrasyon anksiyetesi içinde gerçekleştirmesi de kaçınılmaz bir son olarak görülmektedir!
...yukarıdaki çizimde dualist bir ontolojiye yer bırakmaksızın meydana gelen dekonstrüksiyon görüntüsü, Hegel'in bir rüyasında anadolu motifleri olan bir kadınla girdiği cinsel ilişkinin tam ortasında uyanmasıyla dilinin, "radix lingua" dediğimiz kısmındaki papillaları kaplayan acımtırak hissiyatına işaret etmektedir. Hegel'in anadolu motifleri olan kadınla girdiği her cinsel ilişki, David Lynch kısalarından, "The Grandmother" gerçeğinin artsüremli bir boyuttaki paradoksundan başka bir şey değildir. Ve bu görüntünün paradoksal sonucu durumundaki "id anksiyetesi"nin, kişiyi bir süper ego çatışmasına götürmesi de zizek'e göre kaçınılmazdır. http://birdadakomplosu.bl...ize-edilmis-sokratik.html
