1.
-
hayat içerisinde anlamlandırdıklarının anlamsızlaştırıldığı, yaşama nedenlerinin ise nedensizleştirildiği yazarlardır,
umutları hepten tükenmiştir,
hayalleri bir noktada hep son bulmuştur,
onları öldürmeyen şey, onları güçlendirmez, aksine canlarını daha da acıtır,
ve acıya dayanıklı görünüyor olsalar da, ufak bir çocuk kadar kırılgandırlar, kimseye göstermez ve duvara karşı ağlarlar,
erkekler ağlamaz mı?
yalan dostum.
(bkz: varım diyor)
