değişen hayat şartlarına göre babalar da biçimden biçime girdi resmen. işte bu baba o modernizmin(!) en güzel örneklerinden birini temsil eder.
+ erkek arkadaşım bugün bize gelicek baba, sen biraz dışarda takılsan ?
- tabi kızım, olur. kaç gibi geleyim ?
+ ımm.. bilmem ki ne zaman sıkılırım ondan. ben seni arayınca gel.
- peki yavrum. öptm, tşkler, bye. ne hale getirdiniz lan beni allahsızlar !?
