abd, yarattığı yeşil kuşak projesinde atatürk ilkeleriyle çelişen bir görüşün türkiye'de tutunamayacağını bildiği için atatürkçü tarikatlar oluşturarak siyasetini dengelemiştir.
ben 'humeyni'yi atatürk'ten çok seviyorum.' diyen benim babam değildi. bazı politikaları birçok kişi tarafından tartışılsa da atatürk saygı duyulan birisidir. ancak fethullah gülen cemaati ve diğer cemaatlerin büyük ölçüde temsilcisi olan akp'nin tabanının atatürk'ten içten içe nefret ettiği de icraatlerinden bellidir.
12 eylül darbesi, boydan boya bir toplumu yeniden şekillendirme projesiydi. Toplumsal, siyasal, kültürel her oluşumu denetim altına almayı ve belli bir doğrultuda yönlendirmeyi amaçlayan bu proje, din konusuna özel bir önem verdi. Çünkü iran islam Devrimi, zaman ve mekan olarak darbenin burnunun dibinde duruyordu ve islami devrim düşüncesinin bölge çapında yayılma potansiyeli taşıyor olması, darbenin önemli nedenlerinden biriydi. Böylece, devlet ve Amerika düşmanı olmayan, ama aynı zamanda dindar kitleleri de el altında tutabilen bir 'dinci politika' inşa etme ihtiyacı doğdu. Dindar olmanın, düzen ve Amerika yanlısı olmakla eşanlamlı sayılması anlayışı, iran Devrimi'yle birlikte yıkılmıştı. Aslında Filistin halkının mücadelesiyle birlikte, ABD'nin 'yeşil kuşak' stratejisinin bel kemiği olarak gördüğü 'Müslüman= ABD yanlısı' formülü çoktan çatırdamaya başlamıştı. Humeyni, son darbeyi vurdu. Yıkılmış olan geleneksel çizgiye yeni bir hayat soluğu verme görevi, Türk darbecilere düştü. Artık onların gözünde iki tür Müslüman vardı: 'Bizimkiler ve onlar!'
Laikçilik, işte bu sürecin ürünüdür. Yozlaştırılmış, gereken şekle sokulmuş, emperyalizm ve kapitalizmle kucak kucağa yaşamayı başlıca amaç edinmiş bir çeşit 'din'i kabul eden, bu anlamda da kenan evren'in vecizesinde dile getirildiği gibi asla ve kat'a 'dinsiz olmayan' bir anlayıştır bu.
laikçi din ve devlet arasında kopmaz bir bağ bulunmasını ister diyanet işleri başkanlığı dine resmi bir biçim verilmesini sağlamakla görevlidir gerçek bir laik böyle bir kurumu kabul edemez.
