hayatı,müslüman olsun olmasın herkes tarafından okunması gereken kişidir.başlı başına bir mucizedir ve allah'ın kainatı uğruna yarattığı,alemlerin peygamberidir.
yıllar sonra sözlüğe geri dönülünce, görülen bir çok eksi üzerine açıklama ihtiyacıyla gelen edit:
öncelikle şununla başlayayım: "giri"de söylediğim "allah'ın uğruna kainatı yarattığı kişi" cümlesinin kaynağı kuran değil, bir çok ailmce güvenilir (sahih) kabul edilen bir hadistir. hadis kaynaklarına göre allah bu sözü peygamberin mirac'ında kendisine söylemiştir.ancak kuran'da yer almamasının sebebi belki de sadece onun kişiliğine söylenmiş, sadece onu ilgilendiren bir söz olmasından olabilir. (en azından bu benim düşüncem) islâmi bilgide hadis de önemli bir yol gösterici kaynaktır. ancak yine aynı zamanda tartışmalı bir kaynaktır. çünkü aktaran ve aktarımı destekleyenlerin sayısı önemlidir bu kaynakla ilgili. hadisin önemi hakkında biraz konuşursak; peygamberin sözlerini ve davranışlarını da önemsemek gerektiğini destekleyen ayetlerden bazıları şunlardır:
"ve biz seni, dünyalar için bir rahmet olarak gönderdik"
"and olsun ki, allah'ın resûlü'nde sizin için, güzel bir örnek vardır."
"peygamber size her ne verirse onu alın; sizi her neden engellemek isterse ondan da vazgeçin. allah'a karşı gelmekten sakının; çünkü allah, cezalandırması çok şiddetli olandır."
dolayısıyla yaşamın kuran'da belirtilmeyen detaylarında peygamberden örnek almak gerekmektedir.yani hadis önemlidir. ayrıca hadisle çelişebileceği düşünülebilecek olan bir ayetin ilk cümlesi ("muhammed ancak bir peygamberdir"), peygamberin sadece bir insan, bir peygamber olmasıyla,daha doğrusu bir "tanrı" ya da "ölümsüz" olmamasıyla ilgilidir. muhammed de bir fanidir ve ölecektir.o öldükten sonra da müslümanların, onun getirdiklerini koruyup, onlara sahip çıkmaları gerektiği vurgulanmak için söylenmiştir.
"muhammed ancak bir peygamberdir. ondan önce de nice peygamberler gelip geçmiştir, şimdi ölür veya öldürülürse, ökçeleriniz üzerinde (geriye) mi döneceksiniz? kim ökçeleri üzerinde dönerse, allah'a hiçbir zarar veremez. allah şükredenlerin mükâfatını verecektir." (ali imran süresi 144)
kuran'ın ifadeleriyle "alemlere rahmet olan", "kendinden önceki kitapları ve peygamberleri tasdik eden", "son peygamber" olmak ile taçlandırılan bir peygamberin, allah'ın gözünde en değerli insan olduğunu iddia eden bir hadis, bana çok da mantıksız gelmemektedir. açıklama bu kadardır, hala eksiklik varsa, sorun bendedir, eksi verilmeye devam edilmelidir. ama şunları da yeri gelmişken söylemek ister bu bünye:
sonuçta, buna inanmak ya da inanmamak sizin kalbinizden geçecek bir şeydir. bunların hiçbirine inanmaz, kuran'ın zekice yazılmış bir kitaptan öte bir şey olmadığına da inanabilirsiniz. (bu gayet normal davranışı anlayamayanları, buna tavrı alanları hiç bir zaman anlayamayacağım. ) ama neye inanırsanız inanın, başkalarının inançlarını yargılayabileceğinizi düşünmeyin. bir gün bir şey olur, tamamen inancımı kaybeder ve başka "gerçek"ler keşfedersem, kim bana "ne yapıyorsun, saçmalama" diyebilir ki? Romalılar da Hristiyanlığı yıllarca hakir görüp yasaklama yoluna gitseler bile, sonra gidip resmi din ilan etmişlerdi. Demek ki sadece tek bir insanın değil, koca bir imparatorluğun bile inancının değişmesi mümkündür, normaldir.
inanç hakkında üzüldüğüm şey şu: artık insanlar inancı "taraf" olmak, "dahil" olmak amacıyla görür olmuşlar. namaz kılan birine, oruç zamanı yemek yiyen birine, başı örtülü birine ya da başı açık diye birine, içki içene, içmeyene tavır almak... yazık... halbuki sadece huzur bulalım diye inanmak gerekmez mi? sadece insanlığımızı ve saflığımızı hatırlayalım diye... (son paragraf tüm giriyle alakasız gözükse de aslında alakalıdır.)
tüm giriyi okumuş,buna vaktini harcamış olan okura en içten saygılarımla.
