bunun sırrı yıllar önce atalarımız tarafından çözülmüş ve bir özlü söz ile bugünlere gelmiştir.
şöyle ki: "deveyi diken, adamı . . " felsefesi!
demek ki ankara halkı öbür yanağını çevirmiş: " hele pokunu yediğim gel bir de bu yanağıma çak" demiştir.
peki şemsi belli malatyalı şair, yazar ne demiş yıllar önce?
angara'ya ses getmir
biz getmeğe guvvatımız heç yetmir
malımız yoh
yolumuz yoh
angara'ya ses verecek dilimiz yoh
ganadımız, golumuz yoh
bu ne biçim memlekettir, hoy babov?
(bkz: anayaso)*