Ey demâdem mazhar-ı tugyân-ı isyânim ogul
Takmıyan boynuna hergiz tavk-i fermânım ogul
Ben kıyar mıydım sana ey Bayezid-Hânım ogul
Bî-günahım dime, bari tevbe kıl cânım ogul.
Enbiyâ vü evliyâ ervâh-ı azam hakkı çün
Nuh u ibrahim u Musa ibn-i Meryem hakki çün
Hatm-i âsâr-i nübüvvet Fahr-i Alem hakki çün
Bî-günahım dime, bari tevbe kıl cânım ogul.
Neş'et-i Hakdır, übüvvet-râm olan olur kerîm
"Lâ tekul üf" kavlini inkâr eden kalır yetim
Taate isyana âlimdir Hudâvend-i Kerîm
Bî-günahım dime, bari tevbe kıl cânım oğul.
Rahm-u şefkat zîb-i iman olduğun bilmez misin
Ya dem-i masumu dökmekden hazer kılmaz mısın
Abd-ı âzâd ile Hak dergâhına varmaz mısın
Bî-gühanım dime, bari tevbe kıl cânım oğul.
Hak reayâ-yı mûtia râi itmiştir beni
isterim mağlub idem ağnama zi'b-i düşmeni
Hâşâ-lillâh öldürürsem bî-güneh nâgeh seni
Bî-günahım dime, bari tevbe kıl cânım ogul.
Tutalım iki elin başdan başa kanda ola
Çünki istigfar idersin biz de afv itsek n'ola
Bayezidim suçunu bağışlarım gelsen yola
Bî-günahım dime, bari tevbe kıl cânım oğul.
dikkat edildiğinde yazılan her paragrafın oğulun yazdığı aynı sıradaki paragrafa bir cevap olarak yazıldığı görülecektir
