son yarım saatte intihar ettiğimiz maç olmuştur. ilk 5 dakikada harcadığımız pozisyonlar kaçması kötü oldu.
ispanya'nın oyun şablonu belli; marcos senna stoperlerden alıyor topu xavi, iniesta, xabi alonso üçlüsünden hangi ikisi oynuyorsa onlara veriyor ve bu ikili set oyunu ile atakları yönlendiriyorlar. sürekli tık tık kısa paslarla rakibi uyutuyorlar, sonra "hooop" bi ters top david villa ile fernando torres'i pozisyona sokuyorlar ansızın. ve adamların bekleri de inanılmaz derecede hücuma katılıyorlar. zaten rıdvan dilmen'in ramos hakkında, "dakka 86 ve ramos bizim altıpasın içinde" demesi her şeyi açıklıyor.
ilk 60 dakika rakibi pek etkili olmadan durdurduk ama bir duran top ve duran topların rakipler için baş belası olmasını sağlayan sergio ramos devrede.... bu adamın duran toplarda etkin rol oynamadığı maç hatırlamıyorum. ayrıca herif maç boyu belki de 30-40 defa bindirdi, döndü ters kademe yaptı. vay monako! bu bahsettiğimiz adam bi açık oyuncusu değil, bek oyuncusu olduğunu tekrar hatırlatıyorum hacılar.
neyse, sinyor terim ileride top tutabilen, sırtı dönük top alabilenn semih'i çıkarıp, yüzü dönük oynayabilen nihat'ı oyunda tutunca sıçtık resmen. atılan her top duvar gibi döndü. ilk topları da ispanya takımı toplayınca geri kalan dakikalar "ole" nidaları arasında ispanya'nın top çevirmeleriyle geçti.
