bir dönem evlerinde misafir olmuştum. miniciktim daha, bembeyaz pamuk gibiydim, sevilmeyecek gibi değildim yani. ciğerler alır pişirir, önüme getirirdi ablam. her yemeğimi verdiğinde, eline bir tane tırnak atardım. elleri kan revan içinde kalırdı, ama yine de kıyamazdı bana. doğamda mı vardı neydi nankörlük anlamadım, istemeden yapardım.
sonra bazı sebeplerden dolayı, beni başkalarına vermek zorunda kaldılar. sanki kız gelin eder gibi, bakılabileceğim iyi bir aile aradılar. hiç unutmam gittiğim gün ablam çok ağlamıştı. **
