zamanında kara kule 7'yi okuduktan sonra yazdığım kitap eleştirisinin adıydı "bulunmamış", belki bir gün onu da okursunuz bu adreste, ama bugün bahsetmek istediğim başka biri..
muhsin yazıcıoğlu..
ortalama üstü bir siyasi geçmişi var; ne tam anlamıyla iktidar ne de tam bir muhalif olamamış biri..
17 kez kaza geçirip 17'sinden de sağ çıkan biri..
sevenin çok sevdiği, sevmeyenin ise nefret ettiği kişiler vardır ya; ya objektif yaklaşırsın ya da uçlardasındır.. işte öyle biri..
"ilk kez helikopterle gideceğiz.. aramızda para toplayıp kiraladık.."
son sözleri bunlar.. resmî son sözleri..
ne kadar acı değil mi?
bir partinin siyasi başkanı kendi ağzından adaletsizliği söylüyor..
diğer partiler sağa sola afiş yapıştıra yapıştıra, flama dağıta dağıta, belediye otobüslerini kiralaya kiralaya paraları bitiremezken, o aralarında para topladıkları "emanet" helikopterle gidiyordu..
düşen helikopter bulunamıyor, bulunmuyor!
60 saat geçtikten sonra açıklama geliyor; bulundu..
nerede?
arama çalışmalarının tam zıt istikametinde..
komik mi?
yoksa trajikomik mi?
kelimeler yetersiz kalıyor, sevsen de sevmesen de; karşındaki bir insan..
isterse, veya muhataplarımın anlayacağı dille; velev ki, dünyanın en azılı suçlusu olsun, seri tecavüzcü olsun, annenin katili babanın celladı olsun..
yaşama hakkı devlet güvencesinde bir insandı, nacizane bir vatandaş..
ama boşverin, neymiş ki bbp falan..
hadi ergenekonun siz.. anca kesiyor iftiralar sizi..
seçiminizin lanet olasıca propagandalarına devam edin.. biz ise, biz normal vatandaşlar ise, övünelim taş gibi devletimiz var diye..
siktiğimin helikopterini 3 günde zor bulan taş gibi devlet!
evelallah arkamızdalar ya; onlar sağ olsunlar, biz ölürüz!
