merhaba. benim ismim emine. 26 yaşında istanbul fatih te oturan körpecik kız oğlan kız bir kızım.
ne kadar çok kızım nedim değil mi ? hahaytt. neyse sonuçta kızım.
liseyi fatihte ismini vermek istemediğim bir okulda okudum. daha ozamanlarda bile içim kıpır kıpır, yaşama sevinci ile dolu, hormonları tavan yapmış bir genç kız idim. her akşam aynanın karşısına geçip başımda sadece türbanım kalacak şekilde çırılçıplak soyunuyor ve hayal ediyordum.
evet türban dedim. türbanla lise 2 de tanıştım. ailem din ile pek bir haşir neşirdi. bana türban takmam konusunda baskı yaptılar. bende mecburen taktım. ilk başlarda afakanlar bastı, fakat sonrasında alıştım.
ailem, öss ye hazırlanmamda faydaları dokunur düşüncesi ile bir fem yurduna vermişlerdi beni. abla diye tabir edilen birilerinin evinde 8 kız ve 3 abla kalıyorduk. bu benim doğama okadar terstiki evin içinde bunalıyor, dışarılara çıkmak istiyordum. yeni insanlarda tanışmak, kaynaşmak ve aşk yaşamak istiyordum. bu düşüncemi ablalardan birine açtım. bana hiçbirşey demedi. o günden sonra bu isteklerimin azaldığını farkettim. meğer şap yüzündenmiş. kızlarla öğrendikki tuzlukların içinde şap varmış. yemeklere tuz dökmemeye başladık. neyse konumuz bu değil..
bir yılbaşı günüydü. ablalar telefonda abiler ile konuşmuşlardı. hepsinin gözlerinde bir şehvet bir pırıltı vardi. nedenini sorduğumuzda "siz ders çalışın lan ırıspılar" dediler. üzülmüştük. çünkü ders çalışmak istemiyorduk. çılgınlar gibi sevişmek istiyorduk.
akşam olduğunda ablaların gözlerinden akan şehvetin nedenini öğrendik. kapı çalmıştı. gelen abiler ve öğrencileriydi. ellerinde şişelerce içki olan torbalar taşıyorlardı. o anda içimde bir kıpırtı hissettim. acaba o akşam bu akşammıydı ?
tanrım çok ama çok içtim. ertesi sabah uyandığımda manzara ürkütücüydü. iç çamaşırları, kelepçeler, kırbaçlar, kondomlar evin dört bir köşesine saçılmıştı. evin içinde kesif bir koku vardı. gece çok kötü şeyler olmuştu anlaşılan.
