annenin cenaze törenidesindir, daha da kötüsü onun sesini duyarsın çıkmak istiyordur tabuttan yardım ister ama elinden birşey gelmez. dinletemezsin kimseye kendini.
babanı görürüsün, mavi gözlerinden süzülen yaşları görürsün annenin her daim mavişim diye seslendiği adam sarsılarak ağlamaktadır.
göğsündeki basınçı hissedersin en ağırından. sanki gri ankarada oksijen yerine asit soluyorsundur nefes alamaz hıçkırarak ağlarsın gözyaşların toprağa karışır......
çok şükür rüyaymış dersin. gözyaşların yastığı ıslatmıştır, usulca kalkar odalarına gidersin, usulca bakarsın kapıdan, nefes aldığına emin olduktan sonra tedirgin dönersin yatağına ve dudaklarında çıkan son söz:
