aslında çoktan yüzleşmiştir kendi içinde.. ve aynaya her baktığında gözlerinin içinde hep aynı şeyi görür.. dilinin ucuna kadar gelip bir türlü dökülemeyen sözleri.. boğazına kocaman bir düğüm atmıştır yaşananlar, yaşanamayanlar ve belki de yarım kalanlar.. her aynaya baktığında gözlerini gözlerinden kaçırmak ister.. bir süre sonra canını acıtır çünkü söyleyemediklerin, boğazındaki düğüm taşınması ağır bir yük olur.. kendinle er ya da geç yüzleşirsin zaten kimseye itiraf edemesen de.. bazen kendine bile itiraf edemezsin.. kabullenmek güçtür bunu tıpkı taşıması gibi.. kendisiyle yüzleşmekten kaçan insan yoktur ki hiç bir zaman.. sadece yüzleştiğini kendine bile itiraf edemeyen insan vardır..
