bekleyenlerine, merak edenlerine ve ailesine bir an önce, sağ salim kavuşmasını dilediğim kişidir.
umarım sevenleri ve yol arkadaşları, "telaşlı bekleyişlerin", "haber alamamanın", "öldü mü kaldı mı acaba sorularının" insanın ruhunu ne kadar derinden etkilediğini anlayıp, geçmiş icraatlerini gözlerinin önünden geçirip, vicdan muhasebesi yapabilirler.
ölüm haberini almak isteyenlerin, nasıl bir vicdana sahip olduklarını merak etmekten alıkoyamıyorum kendimi. çekilen hangi acı, bir insanın çaresiz zamanında, ölümünü istemeyi meşrulaştırabilir?
